Sebastian zdecydował się opowiedzieć swoją historię. Opisał czas, który spędził w sekcie Niebo. Uczynił to, aby nie tylko dokonać rozrachunku z własną przeszłością, ale i przeprosić wszystkich, których skrzywdził, oraz – a może przede wszystkim – przestrzec, zwłaszcza młodych, przed ślepym zaufaniem ludziom, którzy wiele obiecując, mamią fałszywym obrazem prawdy.

Dziękując Sebastianowi za świadectwo zycia, warto podkreślić, że jego relacja zarysowuje klasyczny mechanizm manipulowania członkami grup kultowych. Zarówno werbowanie do sekty, jak i pierwszy okres pobytu w niej to czas fascynacji i zachwytu. Dopiero później okazuje się, że prawda jest zupełnie inna. Człowiek został już jednak złapany w pułapkę. Wyjście z niej utrudnia wpojone przekonanie, że poza grupą nie ma życia. Dlatego wielu w niej pozostaje. Sebastianowi się udało. Pomogła mu milość do żony i dziecka oraz ogromna determinacja. Nie wszyscy jednak mają tyle szczęścia...

19 października tę poruszającą książkę czytali uczniowie I klasy Technikum Informatycznego.